KORKMAYIN,ÇOCUKLARI ÖZGÜR BIRAKIN!

ÇOCUKLARI deneme tahtasına çevirdik. Her Milli Eğitim Bakanı değişikliğinde uygulama değişir mi? Değişiyor işte. Bunun nedeni, değişikliklerin yeterince araştırılmadan hızla devreye alınması. Süt uygulamasının sekteye uğraması gibi şimdi de serbest kıyafet konusunda alınan karar, yumuşak bir geçişle sona erdirilmeye çalışılıyor.

Ben serbest kıyafet konusunda ısrarcı olunmasını düşünenlerdenim. Ancak toplumun büyük bir kesimi farklı düşünüyor. Ailelere ekstra bir maliyet yüklendiğinden bahsediliyor. Haklı olabilirler. Ancak serbest kıyafetin zengin-yoksul ayrımını körüklediğini ileri sürenlere katılmıyorum. Çünkü forma da giyseniz, çocuk zengin öğrenciyi ya da gelir seviyesi kendisinden yüksek öğrenciyi biliyor. Tanıyor. Hissediyor. Ya ayakkabısından, ya taktığı tokadan, çantasından, kantindeki harcamasından, kullandığı telefondan...
Elbette ailelere büyük görev düşüyor. Evlatlarının isteklerine ve bu isteklerin onun diğer öğrencilerle arasında aşırı bir farklılık ya da sınıfsal bir farkındalık yaratıp yaratmayacağına dikkat etmeli. Ancak şunu kabul edelim. Altın kaplamalı bir telefonla hiçbir öğrenci okula gitmez. Hiçbir kız öğrenci 3 bin dolarlık bir çantayı koluna takıp okulda salınmaz. Var sayın ki bunu yaptı, bu ona popülerlik değil yalnızlık getirir. Bu nedenle bırakın her öğrenci kendi tarzını yansıtsın.
Tarz, zenginlik göstergesi değildir. Çok ucuza alınmış bir kıyafet bile çevrenizde bir hayranlık uyandırabilir. O yaştaki çocukların saç modelleri bile yaşamın tekdüze olmadığının işaretidir. Bu çeşitliliği görmek öğrenciyi geleceğe hazırlar. Bu bilinci oluşturmak yerine herkesi tek tip bir kıyafet içine sokmanın, çocukları geleceğe ve geleceğin rekabetçi ortamına hazırlayacağına inanmıyorum.
Yeni Milli Eğitim Bakanı Nabi Avcı, memnuniyet incelemesi yaptırmış ve velilerin büyük kesiminin forma istediği sonucuna varmış. Bence bu araştırmayı öğrenciler bazında yapmak gerekir. Çünkü veli, kafasının karışmasını istemiyor. Eski köye yeni âdet istemiyor. Çocuklarının kıyafet konusundaki istekleri karşısında kendini yenik hissediyor. Her gün değişik bir kıyafet talebi karşısında afallıyorlar.
Bu köşeyi takip edenler bilir. Benim çocuklarım Amerika'da okuyor. Birisi ortaöğretim, diğeri lise öğrencisi. Serbest kıyafetle okula gidiyorlar. Küçük olan eşofmanı kendisine forma yaptı. Ve her gün birkaç eşofmanından birisini giyerek okula gidiyor. Hayatın farklılıklarla dolu olduğunu ve rekabetçi bir dünyada yaşadığını teorik olarak tarif edemese de hissettiğini anlıyorum.
Büyük olan ise zengin aile çocuklarının serbest kıyafetlerine sinen pahalılıkla dalga geçmesini öğrendi. Çoğunluk gibi. Kendi modalarını yaratıyorlar. Zengin veya gelir seviyesi yüksek öğrencinin, bu özelliği altında ezilmiyorlar. Tam tersi onlarla başa çıkmasını öğrenerek hayata daha iyi hazırlanıyorlar... Derslerinde, sportif faaliyetlerde, müzikte, edebiyatta öne çıkarak popüler olmanın kılık kıyafetle olmadığını kavrıyorlar. Ve genelde bu mücadele, zenginlikle hava atmanın doğru olmadığını gelir seviyesi yüksek öğrencilerin de anlamasıyla sonuçlanıyor.
Sonuç olarak, serbest kıyafetin fakir veya gelir seviyesi düşük öğrencilerde bir travma yarattığına yönelik algı, çocuklarımızın gerçek dünyayla tanışmasından korkan ve gerçeklerle baş edemeyeceğini düşünenlerin fikri olmalı...
YAVUZ SEMERCİ
HABETÜRK